Οι Φιλιππίνες δεν είναι προετοιμασμένες να αναλάβουν τους κινδύνους που συνεπάγεται στο εσωτερικό τους και στην οικονομία τους, οποιοσδήποτε πόλεμος.
Επισήμανση του συντάκτη:
Η κλιμάκωση των εντάσεων μεταξύ Κίνας και Φιλιππίνων δημιουργεί ανησυχίες μεταξύ των περιφερειακών χωρών στη Θάλασσα της Νότιας Κίνας. Σε ποιο βαθμό και με ποιο τρόπο οι προκλήσεις των Φιλιππίνων, που υποκινούνται και υποστηρίζονται από τις ΗΠΑ, θα επηρεάσουν την κατάσταση στη Θάλασσα της Νότιας Κίνας το 2024; Πώς αντιλαμβάνονται οι χώρες μέλη της ASEAN τις εντάσεις στη Θάλασσα της Νότιας Κίνας; Γιατί ελπίζουν ότι η κατάσταση θα περιοριστεί;
Στη σειρά των άρθρων μας: “Η προοπτική της ASEAN για τη Θάλασσα της Νότιας Κίνας”, συλλέγουμε γνώση και εμπειρία από πρώην διπλωμάτες και ακαδημαϊκούς των χωρών-μελών της ASEAN. Η Maria Lourdes Tiquia (Tiquia), ιδρύτρια και διευθύνουσα σύμβουλος της φιλιππινέζικης δεξαμενής σκέψης PUBLiCUS Asia, διατύπωσε τις απόψεις της στον δημοσιογράφο των Global Times (GT) Ma Ruiqian. Η ίδια επισήμανε ότι οι Φιλιππίνες δεν μπορούν να είναι ο πληρεξούσιος αντιπρόσωπος σε οποιονδήποτε πόλεμο επιδιώκουν να διεξάγουν οι ΗΠΑ σε οποιοδήποτε μέρος του κόσμου.
GT: Διάφοροι αναλυτές έχουν προειδοποιήσει ότι οι Φιλιππίνες προσκαλώντας δυνάμεις από χώρες του εξωτερικού με στόχο να εμπλακούν περισσότερο στη Νότια Σινική Θάλασσα, θα μπορούσαν να αυξήσουν περαιτέρω τους κινδύνους, διακυβεύοντας την περιφερειακή σταθερότητα. Με ποιον τρόπο διαταράσσεται η κατάσταση στη Θάλασσα της Νότιας Κίνας από την ανάμιξη αμερικανικών παραγόντων;
Tiquia: Πιστεύω ότι οι χώρες εκτός της περιοχής θα πρέπει να ενεργούν ως ουδέτεροι παίκτες στις διαπραγματεύσεις αντί να συμμετέχουν ενεργά και να εμπλέκονται σε αυτές. Όσον αφορά το ζήτημα της Θάλασσας της Νότιας Κίνας, θα πρέπει να συνεχιστεί ο ανοικτός διάλογος και να διατηρηθούν οι παρασκηνιακές διαβουλεύσεις για τα μη διαπραγματεύσιμα ζητήματα.
Η αποφυγή της βίας θα πρέπει να αποτελεί πάντοτε μέρος της προσπάθειας συμφιλίωσης των διαφορετικών απόψεων και θέσεων. Οι διεκδικητές δεν θα πρέπει να βιαστούν στην επίλυση των διαφορών. Θα πρέπει να βρουν κοινά μονοπάτια όπου μπορούν να συνεργαστούν σε σχέδια που ενισχύουν τη συνεργασία και τη συνεννόηση, εξασφαλίζοντας έτσι ένα στόχο αμοιβαίου οφέλους.
GT: Ο πρόεδρος των ΗΠΑ Joe Biden, ο Ιάπωνας πρωθυπουργός Kishida Fumio και ο πρόεδρος των Φιλιππίνων Ferdinand R. Marcos Jr πραγματοποίησαν πρόσφατα τριμερή σύνοδο κορυφής στις ΗΠΑ, την πρώτη τριμερή σύνοδο κορυφής ηγετών ΗΠΑ-Ιαπωνίας-Φιλιππίνων. Παρατηρήσαμε ότι στην κοινή τους δήλωση αναφέρθηκαν στα θέματα ασφάλειας στα Στενά της Ταϊβάν. Είναι φρόνιμο για τις Φιλιππίνες να εμπλακούν στην ασφάλεια των Στενών της Ταϊβάν;
Tiquia: Η Ταϊβάν δεν είναι ένα ζήτημα στο οποίο οι Φιλιππίνες θα πρέπει να παρέμβουν. Δεν έχουμε κανένα ζήτημα για την Ταϊβάν και με την Ταϊβάν. Οι διπλωματικές μας σχέσεις είναι με την ηπειρωτική Κίνα.
GT: Ορισμένοι εμπειρογνώμονες πιστεύουν ότι οι ΗΠΑ ελπίζουν ότι η Ιαπωνία και οι Φιλιππίνες θα αναλάβουν το ρόλο της “συν-αστυνόμευσης” στο κυρίαρχο σύστημα συμμαχιών Ασίας-Ειρηνικού. Πιστεύετε ότι οι Φιλιππίνες είναι πραγματικά έτοιμες να διακινδυνεύσουν μελλοντικές συγκρούσεις με την Κίνα;
Tiquia: Η αλλαγή στο σύνταγμα της Ιαπωνίας της επέτρεψε να καταστεί πιο ενεργή διεθνώς. Ωστόσο, οι Φιλιππίνες δεν είναι Ιαπωνία. Οι Φιλιππίνες δεν μπορούν να αναλάβουν τον ρόλο της “συν-αστυνόμευσης” για τους εξής λόγους: Δεν είμαστε γεωπολιτική δύναμη – δεν διαθέτουμε σχεδόν όλο τον εξοπλισμό και τα μέσα για να το πράξουμε – η κουλτούρα μας είναι μια κουλτούρα μη εμπρηστών όταν πρόκειται για πόλεμο – επί του παρόντος, η οικονομία μας δεν βρίσκεται στην καλύτερη δυνατή κατάσταση και επιπλέον δεν εφαρμόζουμε πολιτική επιστράτευσης, όσον αφορά τις στρατιωτικές υποχρεώσεις της κοινωνίας μας.
Το κύριο πλεονέκτημά μας είναι η γεωγραφική μας θέση. Η ξαφνική στροφή του προέδρου των Φιλιππίνων Ferdinand Romualdez Marcos Jr με τις εννέα βάσεις με τη «Συμφωνία Ενισχυμένης Αμυντικής Συνεργασίας», δεν προμηνύει κάτι καλό για τη χώρα μου, δεδομένου ότι δεν υπήρξε συναίνεση για την ξαφνική αυτή στροφή ούτε σε τοπικό ούτε σε εθνικό επίπεδο. Ωστόσο, στις Φιλιππίνες ο μοναδικός αρχιτέκτονας της εξωτερικής πολιτικής είναι ο πρόεδρος, ωστόσο για να κηρυχθεί στρατιωτικός νόμος και να γίνει πόλεμος, απαιτείται η έγκριση του Κογκρέσου.
GT: Πώς βλέπετε τις σχέσεις μεταξύ των ΗΠΑ και των Φιλιππίνων; Εάν υπήρχε σύγκρουση μεταξύ της Κίνας και των Φιλιππίνων, οι ΗΠΑ θα βοηθούσαν τις Φιλιππίνες;
Tiquia: Δεν συμφωνώ ότι οι Φιλιππίνες είναι υποτελές κράτος των ΗΠΑ. Είναι ένα ανεξάρτητο κράτος. Ως εκ τούτου, δεν μπορούμε να γίνουμε πληρεξούσιος σε οποιονδήποτε πόλεμο θέλουν να διεξάγουν οι ΗΠΑ σε οποιοδήποτε μέρος του κόσμου. Γιατί; Επειδή οι Φιλιππίνες χάνουν τον επιχειρησιακό έλεγχο σε περίπτωση πολέμου. Δεν πρέπει να εκθέσουμε τους Φιλιππινέζους σε έναν πόλεμο που δεν είναι δική μας υπόθεση. Αντιθέτως, οι Φιλιππίνες θα πρέπει να μειώσουν τις εντάσεις και την κλιμακούμενη διαμάχη σε επίπεδο πολιτικών επιδιώξεων.
Οι Φιλιππίνες δεν είναι προετοιμασμένες να αναλάβουν τους κινδύνους που συνεπάγεται στο εσωτερικό τους και στην οικονομία τους, οποιοσδήποτε πόλεμος. Σε οποιαδήποτε σύγκρουση με την Κίνα, οι ΗΠΑ θα έρθουν να μας βοηθήσουν εάν, και μόνο εάν, σκοτωθεί ένας στρατιώτης. Δεν θα έπρεπε η αμοιβαία άμυνα να είναι μια προστασία για την πρόληψη του πολέμου αντί για τη δολοφονία ενός στρατιώτη; Εξάλλου οι διαδικασίες της συνθήκης αμοιβαίας άμυνας δεν αναφέρονται στο θάνατο κανενός, επειδή προτού οι ΗΠΑ προστρέξουν σε βοήθειά μας, η ενέργεια αυτή θα πρέπει προηγουμένως να εγκριθεί περάσει από το Κογκρέσο τους.
