Από τις ερωταπαντήσεις στη χθεσινή (06.05.22) τακτική ενημέρωση του Ρωσικού ΥΠΕΞ, διακρίνεται καθαρά ότι η ΕΕ δεν έχει κανένα ενδοιασμό να θέσει σε εφαρμογή τις επεκτατικές βλέψεις της, με αποικιοκρατικές μεθόδους.
Καλλιεργώντας την αίσθηση ότι επισπεύδεται η ένταξη των χωρών των δυτικών Βαλκανίων – προφανώς ως παρίες – μέσα στο βεβαρυμένο διεθνές κλίμα με πρωτοφανείς εντάσεις και ανοικτά μέτωπα, δεν μπορεί να θεωρηθεί οτι εντάσσεται απλώς στα πλαίσια κάποιας διαδικασίας διεύρυνσής της.
Ασχέτως από το εάν ή πότε τελικά ευοδοθεί, πρόκειται για μια σαφή προσπάθεια παγίδευσης και εκβιαστικής δέσμευσης των εν λόγω χωρών προκειμένου μέσω πολιτικο-οικονομικών εξαρτήσεων να εναρμονιστούν οι «θεσμοί» (κατά τη προσχηματική έκφραση) με τα στυγνά στρατιωτικά σχέδια του ΝΑΤΟ.
Εάν κάποιοι αμετανόητοι ευρωλάγνοι βλέπουν τη διαδικασία αυτή, γενικά και νομοτελειακά ως κάποια φάση καπιταλιστικής ολοκλήρωσης της Ευρώπης, απατώνται, αλλά χωρίς να εξαπατώνται.
Πρόκειται για μια χωρίς προσχήματα διαδικασία κλασσικής ιμπεριαλιστικής αντίδρασης, όπου η Συλλογική Δύση, επιχειρεί να ολοκληρώσει τη κατασκευή των οχυρωματικών της έργων, για να συνεχίσει ανοιχτά και χωρίς «παραλλαγές» τη κλιμάκωση της επίθεσής της, εναντίον της Ρωσικής Ομοσπονδίας.
Ας θυμηθούν λοιπόν οι ευρολάγνοι και η ΝΑΤΟική αριστερά, το σύνθημα: «ΕΟΚ και ΝΑΤΟ το ίδιο συνδικάτο».
Κι ας μην μας πουν ότι δεν είναι πλέον επίκαιρο, όπως όχι μόνο έλεγαν, αλλά και έπρατταν όλα αυτά τα χρόνια.
Όχι δα για τίποτ’ άλλο, αλλά για να μην ψάχνουν για «φερετζέ» να κρυφτούν, την επόμενη μέρα της ξεφτίλας τους.
Ολόκληρο το άρθρο εδώ:Μια φορά αποικιοκράτης – για πάντα αποικιοκράτης
