Global Times (κύριο άρθρο)
Η υπουργός Οικονομικών των ΗΠΑ Τζάνετ Γέλεν επανέλαβε πρόσφατα σε συνέντευξή της στο Reuters την άποψη περί «πλεονάζουσας παραγωγικής ικανότητας» της Κίνας, υποστηρίζοντας ότι το εν λόγω φαινόμενο δεν αποτελεί πρόβλημα που αντιμετωπίζουν μόνο οι ΗΠΑ, αλλά και η Ευρώπη, η Ιαπωνία, η Ινδία και το Μεξικό.
Αυτού του είδους η ρητορική είναι δημοφιλής στις ΗΠΑ εδώ και αρκετό καιρό, με τους Αμερικανούς πολιτικούς και την κοινή γνώμη να υπερθεματίζουν επανειλημμένα στην εν λόγω ιδέα, κατηγορώντας την Κίνα ότι διοχετεύει σε φτηνές τιμές στη διεθνή αγορά «πράσινα» οικολογικά προϊόντα, όπως οχήματα νέας ενεργειακής τεχνολογίας, μπαταρίες λιθίου και φωτοβολταϊκά προϊόντα, και παρουσιάζουν την κατάσταση αυτή ως «παγκόσμια απειλή».
Ωστόσο, τα διορατικά άτομα μπορούν να δουν ότι αυτό δεν είναι μια πολύ έξυπνη τακτική πολιτικοποίησης και παν-ασφαλειοποίησης, αλλά αντίθετα αποκαλύπτει κάποιες πραγματικές συνθήκες στο πλαίσιο της ανάπτυξης της παγκόσμιας πράσινης βιομηχανίας και της παραγωγικής ικανότητας υψηλής ποιότητας.
Είναι γνωστό ότι η πλεονάζουσα παραγωγική ικανότητα είναι σχετική με τη ζήτηση. Από πλευράς παγκόσμιας προοπτικής, στην πραγματικότητα δεν υπάρχει πλεονάζουσα παραγωγική ικανότητα στην πράσινη βιομηχανία. Ο λόγος για τον οποίο η πράσινη βιομηχανία ευδοκιμεί έγκειται στην πρόοδο των σχετικών τεχνολογιών. Οι τεχνολογικές ανακαλύψεις συχνά πυροδοτούν αναδυόμενες βιομηχανίες, που εκδηλώνονται με ισχυρή ζήτηση στην αγορά για νέα προϊόντα.
Σύμφωνα με τον Διεθνή Οργανισμό Ενέργειας, η παγκόσμια ζήτηση για νέα ενεργειακά οχήματα το 2030 θα φθάσει τα 45 εκατομμύρια μονάδες, δηλαδή 4,5 φορές περισσότερο από ό,τι το 2022, και ταυτόχρονα, η παγκόσμια ζήτηση για νέες φωτοβολταϊκές εγκαταστάσεις θα φθάσει τα 820 γιγαβάτ, δηλαδή περίπου 4 φορές περισσότερο από ό,τι το 2022. Είναι σαφές ότι ο κλάδος των νέων μορφών ενέργειας βρίσκεται σε άνθηση, με τεράστιο δυναμικό αγοράς που δεν έχει ακόμη αξιοποιηθεί. Η ανάπτυξη της πράσινης παραγωγικής ικανότητας μόλις ξεκίνησε, απέχοντας πολύ από τον κορεσμό, οπότε από πού προέρχεται η «πλεονάζουσα παραγωγική ικανότητα»;
Κάποιοι στις ΗΠΑ υπερτονίζουν τη λεγόμενη πλεονάζουσα παραγωγική ικανότητα της Κίνας με πραγματικό σκοπό την καταστολή της ανάπτυξης των αναδυόμενων βιομηχανιών της Κίνας και τη διατήρηση της μακροχρόνιας μονοπωλιακής τους θέσης στην παγκόσμια βιομηχανική αλυσίδα με αθέμιτα μέσα. Η Yellen στη συνέντευξή της, απέδωσε τη χρεοκοπία των αμερικανικών εταιρειών ηλιακής ενέργειας στους Κινέζους προμηθευτές που μείωσαν τις τιμές. Αν και η επίρριψη αυτού του είδους των ευθυνών υπήρξε λανθασμένη, αποκάλυψε ωστόσο την πραγματική της πρόθεση.
Δεν είναι δύσκολο να αντιληφθούμε ότι η λεγόμενη ρητορική περί πλεονάζουσας παραγωγικής ικανότητας στη βιομηχανία νέας ενέργειας της Κίνας δεν είναι παρά ένα αντίγραφο του «Πρωτίστως η Αμερική». Στα μάτια των ΗΠΑ, η ταχεία ανάπτυξη της πράσινης βιομηχανίας της Κίνας αμφισβητεί τη δύναμη και το καθεστώς των ΗΠΑ και η ανταγωνιστικότητα της Κίνας «μεταφράζεται» σε «απειλή ασφάλειας» για τον κόσμο (δηλαδή τις ΗΠΑ). Γίνεται αντιληπτό ότι το πλεόνασμα δεν είναι η παραγωγική ικανότητα της Κίνας, αλλά η ανησυχία των ΗΠΑ.
Στην πραγματικότητα, αντιμετωπίζοντας την ανεπαρκή και ανισόρροπη ανάπτυξη της υψηλής ποιότητας πράσινης παραγωγικής ικανότητας σε παγκόσμιο επίπεδο, η Κίνα παίρνει το δρόμο της συνεργασίας με αμοιβαίο όφελος – «Εκτιμήστε τις αξίες των άλλων, όπως και τις δικές σας, και ο κόσμος θα γίνει ένα αρμονικό σύνολο». Ενώ αναπτύσσει ενεργά την εγχώρια πράσινη βιομηχανία της, η Κίνα συμμετέχει επίσης ενεργά στην πρακτική διασυνοριακή συνεργασία σε παραγωγική ικανότητα υψηλής ποιότητας, παρέχοντας διεθνή δημόσια αγαθά, βοηθώντας τις αναπτυσσόμενες χώρες να επιταχύνουν τη διαδικασία εκβιομηχάνισης και προωθώντας τον αποτελεσματικό, καθαρό και διαφοροποιημένο μετασχηματισμό της ενέργειας.
Ο Fatih Birol, εκτελεστικός διευθυντής του Διεθνούς Οργανισμού Ενέργειας, δήλωσε ότι «η παροχή υπηρεσιών και υποστήριξης από την Κίνα σε άλλες χώρες έχει βελτιώσει σημαντικά την προσβασιμότητα σε τεχνολογίες καθαρής ενέργειας και έχει μειώσει το παγκόσμιο κόστος χρήσης πράσινων τεχνολογιών». Η πράσινη ανάπτυξη της Κίνας δεν ωφελεί μόνο τους καταναλωτές, αλλά δίνει επίσης τη δυνατότητα στις αναπτυσσόμενες χώρες να επωφεληθούν από τη συνεργασία με την Κίνα όσον αφορά την παραγωγική ικανότητα, ιδίως με την προαγωγή της ενεργειακής απελευθέρωσης για τους πληθυσμούς με χαμηλό εισόδημα στις αναπτυσσόμενες χώρες.
Αντίθετα, οι ΗΠΑ θα μπορούσαν να συνεργαστούν με την Κίνα για να εκμεταλλευτούν από κοινού τις ευκαιρίες που φέρνει η ανάπτυξη της πράσινης βιομηχανίας και να αντιμετωπίσουν τις προκλήσεις της ανεπαρκούς ζήτησης για παραγωγική ικανότητα υψηλής ποιότητας. Δυστυχώς, οι ΗΠΑ επέλεξαν να κουνήσουν το «μεγάλο ραβδί» στην Κίνα, βλέποντας τη νέα ενεργειακή βιομηχανία της Κίνας με τη νοοτροπία του παιχνιδιού μηδενικού αθροίσματος και αποδίδοντας τα πραγματικά προβλήματα σε λάθος αιτίες.
Επί του παρόντος, ο κύριος λόγος για την ανεπαρκή ανάπτυξη της παγκόσμιας πράσινης βιομηχανίας και την άνιση κατανομή της παραγωγικής ικανότητας υψηλής ποιότητας είναι η ασύγχρονη ανάπτυξη και εφαρμογή της πράσινης τεχνολογίας σε διάφορες χώρες, οι αναντίστοιχες δυνατότητες και τα ασυντόνιστα συμφέροντα, ωστόσο οι ΗΠΑ χρησιμοποιούν σκόπιμα την «κινεζική απειλή» για να δικαιολογήσουν τα πάντα, προσπαθώντας να λύσουν τα προβλήματα με τον «περιορισμό» της Κίνας. Ωστόσο, είναι η συκοφάντηση και η καταστολή της Κίνας από πλευράς των ΗΠΑ που εμποδίζει τη διακρατική διάχυση της τεχνολογίας και την παγκόσμια ροή της παραγωγικής ικανότητας. Η απάντηση στο ποιος είναι ο εμπνευστής του παγκόσμιου προβλήματος στον τομέα της παραγωγικής ικανότητας είναι σαφής.
Με την υφιστάμενη έλλειψη παραγωγικής ικανότητας υψηλής ποιότητας, ο κόσμος χρειάζεται περισσότερη συνεργασία. Παίρνοντας ως παράδειγμα την αιολική ενέργεια, μέχρι το 2023, η παγκόσμια νέα εγκατεστημένη δυναμικότητα ανεμογεννητριών θα φτάσει τα 117 γιγαβάτ, δηλαδή θα αυξηθεί κατά 50% σε ετήσια βάση, με την κύρια συνεισφορά να προέρχεται από την Κίνα. Οι ΗΠΑ, από την άλλη πλευρά, έχουν αντιμετωπίσει εμπλοκές λόγω ανεπαρκούς στήριξης της κυβερνητικής πολιτικής, ανεπαρκών επενδύσεων στην αλυσίδα εφοδιασμού και δυσκολιών στην υλοποίηση έργων. Ωστόσο, παρόλο που η Κίνα αναπτύσσεται με ταχείς ρυθμούς, υπάρχει ένα τεράστιο κενό στην παγκόσμια αιολική ενέργεια, ιδίως στην υπεράκτια αιολική ενέργεια.
Ο στόχος των δραστηριοτήτων των διαφόρων χωρών θα πρέπει να είναι η από κοινού βελτίωση της ανταγωνιστικότητας, η μείωση του κόστους της τεχνολογίας, των υπηρεσιών εφοδιασμού, της εργασίας, των πρώτων υλών και των μεταφορών μέσω της συνεργασίας στην αλυσίδα εφοδιασμού, αντί να κατηγορούν αβασάνιστα και να μεταθέτουν τις αντιφάσεις σε χώρες με πλεονεκτική παραγωγική ικανότητα και, το σημαντικότερο, να μην δεσμεύουν τις νέες ενεργειακές βιομηχανίες με προστατευτισμό και να αποδυναμώνουν την παγκόσμια ικανότητα αντιμετώπισης της κλιματικής αλλαγής.
Φυσικά, ανεξάρτητα από το πώς οι ΗΠΑ συκοφαντούν την Κίνα, η πράσινη βιομηχανία είναι πάντα η τάση της παγκόσμιας οικονομικής ανάπτυξης και είναι επίσης η βασική επιλογή της ανθρωπότητας για την αντιμετώπιση της πρόκλησης της κλιματικής αλλαγής. Η μετατόπιση των αντιφάσεων, η συκοφάντηση και η καταστολή, καθώς και η «αποσύνδεση» θα οδηγήσουν μόνο σε μια κατάσταση «αμοιβαίας ζημίας».
Οι πράσινες βιομηχανίες και η παραγωγική ικανότητα υψηλής ποιότητας δεν πρέπει να γίνουν πεδίο μάχης του παιχνιδιού μηδενικού αθροίσματος. Η υπέρμετρη προβολή της αντίληψης περί «πλεονάζουσας παραγωγικής ικανότητας στον τομέα των νέων ενεργειακών τεχνολογιών της Κίνας» δεν είναι μόνο επιζήμια για τον μετασχηματισμό και την αναβάθμιση των εθνικών βιομηχανιών, αλλά ούτε βοηθά στην άμβλυνση των διεθνών συγκρούσεων παραγωγικής ικανότητας. Υπό αυτή την έννοια, οι φωνές και οι δυνάμεις που βρίσκονται πίσω από την υπερβολή της «νέας ενεργειακής πλεονάζουσας παραγωγικής ικανότητας της Κίνας» είναι αυτές που δημιουργούν προβλήματα, καθώς και αυτές που συνιστούν πραγματικές απειλές για τον κόσμο.
