Ωστόσο, αυτές οι απαισιόδοξες σχετικά με τη Ρωσία προβλέψεις της Δύσης αποκλίνουν όλο και περισσότερο από την πραγματικότητα.
μελετητής του Εθνικού Ινστιτούτου της Κίνας για τις Διεθνείς Ανταλλαγές και τη Νομική Συνεργασία για τον SCO με έδρα τη Σαγκάη
Η σύγκρουση Ρωσίας-Ουκρανίας, από το ξέσπασμά της το 2022, συνεχίζεται εδώ και δύο χρόνια. Τώρα, προφανώς, εισέρχεται στην τελευταία της φάση. Η Ρωσία συνεχίζει να διατηρεί την πλεονεκτική της θέση στην τρέχουσα κατάσταση. Μπορούν η οικονομία και οι δυνατότητες κοινωνικής ενεργοποίησης της Ρωσίας να διατηρήσουν την τρέχουσα υψηλής έντασης κατάσταση μέχρι το τέλος της σύγκρουσης;
Οι πολιτικοί και ακαδημαϊκοί κύκλοι στη Ρωσία έχουν διατυπώσει ιδιαίτερα αισιόδοξες εκτιμήσεις. Πιστεύουν ότι η ισχυρή οικονομία εξασφαλίζει ότι η Ρωσία μπορεί να κάνει περισσότερα με λιγότερο κόπο και ότι η Ρωσία θα αντέξει στη μακροπρόθεσμη φθορά σε σχέση με τη Δύση.
Αντίθετα, η δυτική κοινή γνώμη, σε γενικές γραμμές, έχει απαισιόδοξη άποψη για τις προοπτικές της Ρωσίας. Η επικρατούσα κοινή γνώμη στη Δύση πιστεύει ότι η δυτική συλλογικότητα έχει σημαντικό πλεονέκτημα και ότι η Ρωσία θα αποτύχει τελικά. Πρόσφατα, η γνωστή αμερικανική δεξαμενή σκέψης, το Wilson Center, συζήτησε “τις νέες οικονομικές ανισορροπίες της Ρωσίας” και προέβλεψε ότι ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντίμιρ Πούτιν θα “αφήσει τη Ρωσία σε ερείπια”.
Το Foreign Policy εκτιμά επίσης με σχετικά υποτιμητικό ύφος, ότι ο Πούτιν “θα έπρεπε να γνωρίζει ότι η εισβολή του θα αποτύχει”. Τέτοια απαισιόδοξα σχόλια για τη Ρωσία είναι ευρέως διαδεδομένα στη δυτική κοινή γνώμη, σε αντίθεση με την ενεργό δραστηριότητα της Ρωσίας στο πεδίο της μάχης, κάνοντας να φαίνεται ότι η Δύση και ο υπόλοιπος κόσμος ζουν σε παράλληλα σύμπαντα.
Στην πραγματικότητα, η εκτίμηση της “αποτυχίας της Ρωσίας” δεν είναι ένα νέο φαινόμενο, αλλά μάλλον ένα κλισέ. Από το ξέσπασμα της σύγκρουσης Ρωσίας-Ουκρανίας τον Φεβρουάριο του 2022, η Δύση υποτιμά συνεχώς τη Ρωσία. Πολλά δυτικά μέσα ενημέρωσης υποστήριζαν με θράσος ότι η Ρωσία έχασε την καλύτερη ευκαιρία να κερδίσει, αφού απέτυχε να καταλάβει γρήγορα το Κίεβο. Ορισμένοι πίστευαν μάλιστα ότι ο παρατεταμένος πόλεμος θα επιδείνωνε την λαϊκή δυσαρέσκεια απέναντι στον Πούτιν εντός της ρωσικής κοινωνίας, οδηγώντας στην κατάρρευση της σημερινής ρωσικής κυβέρνησης.
Οι κυρώσεις της Δύσης κατά της Ρωσίας και η υποστήριξη της Ουκρανίας τα τελευταία δύο χρόνια, με στόχο την πρόκληση μεγάλων οικονομικών και κοινωνικών δυσκολιών στη Ρωσία, βασίστηκαν ακριβώς στη δυτική πεποίθηση ότι η Ρωσία θα καταρρεύσει και στην προσδοκία ότι θα υπάρξουν δυνάμεις της αντιπολίτευσης στο εσωτερικό της χώρας που θα ανατρέψουν τον Πούτιν. Ταυτόχρονα, η Δύση επιχειρεί να προκαλέσει δυσαρέσκεια του ρωσικού λαού ως προς την κυβέρνηση Πούτιν, στο εσωτερικό της Ρωσίας, προσδοκώντας την εμφάνιση του επόμενου Μιχαήλ Γκορμπατσόφ, υπό τον οποίο κατέρρευσε η Σοβιετική Ένωση.
Ωστόσο, βλέπουμε ότι τα γεγονότα δεν έχουν επιβεβαιώσει κάτι τέτοιο. Η Ρωσία όχι μόνο δεν έχει καταρρεύσει, αλλά η κοινωνικοοικονομική της κατάσταση παραμένει σταθερή. Επιπλέον, στις προεδρικές εκλογές του 2024, οι Ρώσοι πολίτες επέδειξαν ισχυρή υποστήριξη προς τη ρωσική κυβέρνηση. Επομένως, μπορούμε να συμπεράνουμε ότι οι προβλέψεις ότι “η Ρωσία θα ηττηθεί” και ότι “ο Πούτιν θα ανατραπεί” είναι προς το παρόν αβάσιμες.
Παρ’ όλα αυτά, η δυτική κοινή γνώμη συνεχίζει ακούραστα να διαδίδει απαισιόδοξες απόψεις για τη Ρωσία, προσπαθώντας να δημιουργήσει την εντύπωση ότι η Ρωσία είναι απομονωμένη. Αυτό αποσκοπεί στη δημιουργία αστάθειας τόσο εντός όσο και εκτός της Ρωσίας. Η Δύση ελπίζει στην ανάδυση νέων δυνάμεων της αντιπολίτευσης που θα αμφισβητήσουν την ηγεσία του Πούτιν, ενώ οι ΗΠΑ και οι σύμμαχοί τους επιδιώκουν να διατυμπανίζουν την αντίληψη ότι “ο Πούτιν θα αποτύχει” για να ενθαρρύνουν άλλες χώρες φιλικές ή ουδέτερες προς τη Ρωσία να αλλάξουν στάση, απομονώνοντας με αυτόν τον τρόπο εντελώς τη Ρωσία.
Ωστόσο, αυτές οι απαισιόδοξες σχετικά με τη Ρωσία προβλέψεις της Δύσης αποκλίνουν όλο και περισσότερο από την πραγματικότητα. Η Ρωσία εξακολουθεί να έχει το πάνω χέρι στο πεδίο της μάχης, παρόλα αυτά η Δύση δεν φείδεται προσπαθειών για τη διάδοση της φημολογίας ότι η Ρωσία θα αποτύχει.
Πράγματι, η Ρωσία αντιμετώπισε πολλά προβλήματα τα τελευταία δύο χρόνια, όπως την αρχική αποτυχία των υπηρεσιών πληροφοριών του στρατού της να παράσχουν ακριβείς εκτιμήσεις κατά το αρχικό στάδιο της σύγκρουσης Ρωσίας-Ουκρανίας και τις διαταραχές στην εγχώρια παραγωγή λόγω της απομάκρυνσης των δυτικών εταιρειών. Ωστόσο, δεν μπορούμε να παραβλέψουμε την ικανότητα της Ρωσίας να προσαρμόζει γρήγορα τον κρατικό μηχανισμό της, έτσι ώστε να ανταποκρίνεται στις μορφές κινητοποίησής της μπροστά στις δυσκολίες, αναπτύσσοντας με αυτόν τον τρόπο τρομερή μαχητική δύναμη και αντοχή.
Αντίθετα, οι δυτικές χώρες δεν διαχειρίζονται απαραίτητα τα πολύπλοκα εσωτερικά τους ζητήματα καλύτερα από τη Ρωσία. Όπως είχε υποστηρίξει κάποτε ο George F. Kennan, “Το ζήτημα είναι μάλλον ο βαθμός στον οποίο οι ΗΠΑ μπορούν να δημιουργήσουν στους λαούς του κόσμου γενικά την εντύπωση μιας χώρας που ξέρει τι θέλει, που αντιμετωπίζει με επιτυχία τα προβλήματα της εσωτερικής της ζωής και τις ευθύνες μιας Παγκόσμιας Δύναμης και που έχει μια πνευματική ζωτικότητα ικανή να αντέξει ανάμεσα στα μεγάλα ιδεολογικά ρεύματα της εποχής”.
Προφανώς, η δυτική κοινή γνώμη απέτυχε να κατανοήσει τα σοφά λόγια του Κένναν. Εφόσον η Ρωσία μπορεί να αντιμετωπίσει αποτελεσματικά τα εσωτερικά της ζητήματα και να εδραιώσει την κοινωνική συναίνεση, τότε τι νόημα έχει η πρόβλεψη περί αποτυχίας της Ρωσίας;
